سرویس آسانسور بیمارستانی

آسانسور بیمارستانی یک وسیله حمل و نقل حیاتی برای انتقال افراد به بیمارستان می باشد. این آسانسورها طراحی شده اند تا بتوانند بیماران، بازدیدکنندگان و کارکنان بیمارستان را بین طبقات به سرعت و به امانت منتقل کنند.

یکی از ویژگی های مهم آسانسور بیمارستانی، ظرفیت کافی آن است. زیرا بیماران نیاز به حمایت ویژه و قابل توجهی دارند. برخی از بیماران نیاز به استفاده از وسایل پشتیبانی مانند ویلچر یا تخت هستند. بنابراین، آسانسور باید دارای ظرفیت کافی برای حمل همه افراد و تجهیزات لازم باشد.

این آسانسورها همچنین باید دارای تابلوهای کنترل دسترسی باشند تا بتوانند استفاده راحت و امنیتی را برای افراد فراهم کنند. این تابلوها باید به طور واضح نشان دهند که کدام طبقات برای بیماران و کدام طبقات برای استفاده عمومی است. این امر اجازه می دهد تا به طور دقیق و سریع افراد مطمئن شوند که آسانسور مناسب برای آنها استفاده قرار می گیرد.

ضرورت روشنایی کافی در آسانسور بیمارستانی نیز بسیار مهم است. روشنایی مناسب در داخل آسانسور، به عنوان یک عامل ایمنی، به بیماران کمک می کند تا احساس اطمینان و آرامش داشته باشند. از طرفی، روشنایی مناسب همچنین به کارکنان بیمارستان کمک می کند تا به طور دقیق و سریع بتوانند خدمات به بیماران را انجام دهند.

سیستم های ارتباطی اضطراری نیز باید به آسانسور بیمارستانی اضافه شوند. این سیستم ها امکان برقراری ارتباط بین استفاده کنندگان آسانسور و فردی که مسئول راه اندازی و نظارت بر آن است را فراهم می کنند. این ارتباط ویژه پزشکان و پرستاران را قادر می سازد تا در صورت بروز هرگونه وقوع اضطراری، به تمامی مراجعه کنندگان کمک کنند و بلافاصله برخورد کنند.

فاکتورهای طراحی آسانسورهای بیمارستانی

در طراحی آسانسورهای بیمارستانی، عوامل متعددی باید در نظر گرفته شود تا نیازهای بیماران و کارکنان را در حین استفاده از آسانسور برطرف کنیم و ایمنی آنها را تضمین کنیم. در ادامه به بررسی برخی از این فاکتورها می پردازیم:

1. ظرفیت و ابعاد: آسانسورهای بیمارستان باید به طور کافی بزرگ باشند تا بتوانند بیماران را در تخت یا نوار نقاله حمل کنند. همچنین، ابعاد آسانسورها باید به اندازه ای باشند که بیماران، همراهان و کارکنان بتوانند به راحتی و با تسهیلات کافی وارد و خارج شوند.

2. سرعت و کارایی: سرعت آسانسورهای بیمارستان باید به اندازه ای باشد که بیماران را به سرعت به مقصد مورد نظر منتقل کند. همچنین، زمان انتظار برای ورود و خروج افراد باید کم باشد تا جریان ترافیک درون آسانسور سریع و بدون اختلال باشد.

3. ویژگی های ایمنی: ایمنی بیماران و کارکنان در آسانسورهای بیمارستان ضروری است. به عنوان مثال، سیستم های اضطراری، دکمه های توقف فوری، سیستم های ضد سرقت، سنسورهای حرکتی و امنیتی، سیستم های مانع و کنترل دسترسی، چراغ های اضطراری و غیره می توانند از جمله ویژگی های ایمنی آسانسورهای بیمارستان باشند.

4. سهولت استفاده: آسانسورهای بیمارستان باید برای استفاده آسان طراحی شوند. دکمه ها و کنترل پنل ها باید در مواقع اضطراری و برق قابل فهم و قابل استفاده باشند، تا بیماران و کارکنان بتوانند آنها را به راحتی و بدون مشکلی استفاده کنند.

5. طراحی مناسب: طراحی ساختمان بیمارستان نقش مهمی در راحتی و آرامش بیماران دارد. استفاده از رنگ های آرام بخش، نور مناسب و مواد ضدعفونی کننده می تواند به ایجاد محیط سازگار و دلپذیر در بیمارستان کمک کنید.

علاوه بر این، فاکتورهای دیگری مانند نگهداری و نگهداشت آسانسورها، فضای لازم برای تعمیر و نگهداری، قابلیت سفارشی سازی و سیستم های جدیدتر نیز مهم هستند. نهایتاً، در طراحی آسانسورهای بیمارستان، تعامل مکانیکی خوب با تکنولوژی پیشرفته و نیز رعایت قوانین و مقررات صنعت آسانسور حائز اهمیت است.

کاربردهای آسانسورهای بیمارستانی

آسانسورهای بیمارستانی از کاربردهای بسیار مهم و حیاتی برخوردارند و در جابجایی بیماران، کارکنان و عیادت کنندگان نقش حیاتی دارند. در ادامه به برخی از کاربردهای آنها در بیمارستانها اشاره می‌شود:

1. حمل بیماران:
آسانسورهای بیمارستانی علاوه بر جابه جایی عادی بیماران، از جمله بیماران وسواسی و اورژانسی نیز استفاده می‌شوند. طراحی و ساخت آنها به گونه‌ای است که به صورت ایمن و فوری بتوانند بیمار را به طبقه مورد نظر منتقل کنند. برخی از آسانسورهای بیمارستانی حتی امکان تنظیم دمای آنها را دارند تا بیماران حساس به دما راحت‌تر حمل شوند.

2. جابجایی کارکنان و عیادت کنندگان:
بیمارستانها به طور معمول همراه با حجم زیادی از بهره‌برداران، پرسنل و عیادت کنندگان همراه هستند. آسانسورهایی که برای این افراد در نظر گرفته شده‌اند، به آنها کمک می‌کنند تا به سرعت و راحتی به طبقه‌ها و بخش‌های مورد نیاز برسند.

3. جداسازی آسانسورها:
از آن جا که حجم تردد بیماران و کارکنان و عیادت کنندگان در بیمارستان‌ها متفاوت است، طراحی مناسب برای جداسازی آسانسورها حائز اهمیت است. آسانسورهای مخصوص بیماران باید جدا از آسانسورهای دیگر بیمارستان واقع شوند تا از تداخل در جریان تردد و مشکلاتی که ممکن است برای بیماران به وجود آید جلوگیری شود.

4. ایمنی بیماران در آسانسور:
با توجه به وضعیت بیماران، تکانهای شدید و شتاب‌های ناگهانی در حین حرکت آسانسور، به ویژه برای بیمارانی که در وضعیت حاد به آسانسور منتقل می‌شوند، مشکل‌ساز و پرخطر است. بنابراین، طراحی و کنترل آسانسورهای بیمارستانی باید به گونه‌ای باشد که حمل و نقل بیماران در آن به حداکثر سطح امنیت و راحتی انجام شود.

آنالیز ترافیکی اسانسورهای بیمارستانی

آنالیز ترافیکی اسانسورهای بیمارستانی به منظور بهینه‌سازی استفاده از این وسیله حمل و نقل در بیمارستان‌ها ضروری است. امکان تداخل بین عملکرد اسانسورها و شلوغی‌های موجود در زمان‌های اوج ترافیکی بیمارستان می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در جابه‌جایی بیماران و کارکنان شود. بنابراین، برنامه‌ریزی مناسب در استفاده از اسانسورها به منظور حداکثر‌بودن بهره‌وری و کاهش زمان انتظار افراد الزامی است.

برای آنالیز ترافیکی اسانسورهای بیمارستانی در طول روز، ابتدا باید ساعاتی که بیشترین ترافیک بروز می‌کند را شناسایی کرد. در بیمارستان‌ها معمولاً ساعت ۳ بعدازظهر همزمان با خروج کارمندان و تغییر تیم پزشکی و تکنسین‌ها و همچنین مراجعه ملاقات‌کنندگان با بیماران، بیشترین اوج ترافیکی را تجربه می‌کند. در این زمان، تعداد افرادی که نیاز به استفاده از اسانسورها دارند، بیشتر است.

علاوه بر این، همچنین معلوم است که بیشترین ساعات کاری در صبح روی می‌دهد. در این زمان، جابه‌جایی بیماران با تخت از بخش‌های بستری به درمانگاه‌های تخصصی بسیار مهم است. عملیات همچون عکس‌برداری از بیماران، جابه‌جایی لباس‌های چرک و تمیز و توزیع صبحانه نیز در این ساعت‌ها بیشتر انجام می‌شوند. بنابراین، ساعات ۸ تا ۹ صبح نیز اوج ترافیک صبحگاهی را تشکیل می‌دهند.

برای محاسبه نیاز به تعداد اسانسورها در زمان اوج ترافیک ،معمولاً بر اساس نسبتی که بین تعداد تخت‌های بیمار و تعداد کارمندان یا عیادت‌کنندگان وجود دارد، محاسباتی انجام می‌شود. برای هر ۳ تخت بیمار، یک نفر کارمند یا عیادت‌کننده پیش‌بینی می‌شود. همچنین برای هر ۱۰۰ تخت بیمار، ۴ ترولی بار یا تخت بیماربر برای جابه‌جایی بیماران مورد نیاز است.

در صورتی که اسانسور مسافربر – تخت‌بر باشد، می‌توان زمانی را که برای هر سفر کابین به سمت بالا یا پایین لازم است، در نظر گرفت. به طور معمول، این زمان برابر با ۱۵ ثانیه است و به طورکلی ۳۰ ثانیه به زمان رفت و برگشت اسانسورها اضافه می‌شود.

آنالیز ترافیکی اسانسورهای بیمارستانی با استفاده از این روش‌های محاسباتی می‌تواند به مدیران بیمارستان‌ها کمک کند تا منابع خود را بهینه کنند و تداخل‌ها و زمان انتظار افراد را به حداقل برسانند. با استفاده از این اطلاعات، می‌توان برنامه‌ریزی مناسبی برای استفاده از اسانسورها در بیمارستان‌ها انجام داد و ترافیک را بهبود بخشید.

سرویس و تعمیرات آسانسور های بیمارستانی

آسانسور های بیمارستانی یکی از اجزای اساسی و حیاتی در برقراری حمل و نقل داخلی بیمارستان ها و مراکز بهداشتی محسوب می شوند. این آسانسور ها نیازمند سرویس و تعمیرات منظم و کارآمد برای حفظ عملکرد صحیح و استاندارد خود هستند.

سرویس و تعمیرات آسانسور های بیمارستانی شامل تعمیر و نگهداری دوره ای، تعمیرات اضطراری و ارتقاء و بهبود عملکرد و ایمنی آسانسور می باشد. این خدمات توسط تکنسین های حرفه ای و مجرب ارائه می شود که در این حوزه آموزش دیده و دارای تجربه کافی هستند.

تعمیرات دوره ای آسانسور های بیمارستانی شامل بررسی و تست کلیه قطعات، سیم کشی و الکترونیک، تعویض قطعات آسیب دیده، تنظیم و تعمیر تجهیزات الکتریکی و مکانیکی، تعویض موتورها و ضرورت استفاده از لوازم یدکی اصلی و استاندارد می باشد.

تعمیرات اضطراری همچنین بخش مهمی از سرویس و تعمیرات آسانسور های بیمارستانی را تشکیل می دهند. در صورت بروز خطا و ایجاد مشکل ترافیک دسترسی به بیمارستان، تکنسین ها نیازمند سرعت عمل و التزام به رسیدگی سریع به مشکلات هستند. این تعمیرات عبارتند از تعمیر اطلاعاتی و داده های الکترونیکی، تست و عیب یابی در سیستم های ایمنی و راه اندازی مجدد آسانسوری که مشکل دارد.

پیشگیری و ارتقاء و بهبود عملکرد و ایمنی آسانسورها نیز جزء وظایف تکنسین های سرویس و تعمیرات می باشد. این شامل بررسی و تجزیه و تحلیل عملکرد آسانسور، تغییرات قطعات پیشرفته و به روز شده، بهبود کارایی و سرعت آسانسور، بهبود نمایشگرها و نشانگرها، و همچنین بررسی و تست سیستم های ایمنی می باشد.

سرویس و تعمیرات آسانسور های بیمارستانی از اهمیت بالایی برخوردارند، زیرا از طریق این سرویس ها، مشکلات فنی و ایمنی آسانسور ها به موقع شناسایی و رفع می شوند که به نوبه خود از تأمین عملکرد صحیح و ایمن آسانسور ها در محیط بیمارستان کمک می کند.